| برند | HP |
|---|---|
| رنگ | مشکی |
| پردازنده | ای‌ام‌دی |
| مدل پردازنده | AMD-A10 |
| رم | 8 گیگابایت |
| ظرفیت حافظه ذخیره سازی | 500 گیگابایت |
| نوع حافظه ذخیره سازی | HDD |
مروری بر دو دهه حضور و پیشرفت سنسور اثر انگشت در دنیای موبایل
28آوریل
اواخر سال 2000، توشیبا از لپ‌تاپ‌هایی با حسگر اثر انگشت رونمایی کرد که به کاربران اجازه می‌داد تا به جای حفظ کردن رمزهای عبور پیچیده، قفل دستگاه خود را با یک لمس انگشت باز کنند. اولین گوشی‌های دارای حسگر اثر انگشت نیز در همان زمان معرفی شدند و به‌نظر می‌رسد اولین گوشی با این قابلیت Sagem MC 959 ID بوده و زیمنس (Siemens) نیز در اوایل سال 1998 روی نمونه اولیه‌ای با حسگر اثر انگشت کار می‌کرده است.
این فناوری به سرعت در دستگاه‌های PDA (دستیار دیجیتال شخصی) نیز مورد استفاده قرار گرفت و در نهایت، اپل آن را به یکی از ویژگی‌های اصلی گوشی‌های هوشمند تبدیل کرد
ظهور حسگر اثر انگشت در گوشی‌های اپل
آیفون 5s سال 2013 با قابلیت جدیدی به نام «Touch ID» معرفی شد؛ حسگر اثر انگشتی که روی دکمه Home و بخش پایینی نمایشگر قرار داشت. در اوایل، این فناوری به عنوان یک جایگزین سریع‌تر برای باز کردن قفل دستگاه استفاده می‌شد، اما اپل با آیفون 6 و 6 پلاس و معرفی Apple Pay، استفاده جدیدی را برای آن معرفی کرد.
اپل با سری آیفون 6s از نسل دوم تاچ آی‌دی رونمایی کرد. هرچند Touch ID همچنان نیز در حال استفاده است و دستگاه‌های جدیدی مانند نسل سوم iPhone SE از آن بهره می‌برند، اما دیگر روش احراز هویت ترجیحی اپل محسوب نمی‌شود.
اپل ممکن است حسگر اثر انگشت را محبوب کرده باشد، اما در سال 2017 با آیفون X از این ایده دور شد و تکنیک جدیدی تحت عنوان Face ID را مورد استفاده قرار داد که در آن با استفاده از چهره کاربر، قفل صفحه باز می‌شود.
حضور فناوری امنیتی در گوشی‌های اندرویدی
تولیدکنندگان اندرویدی در استفاده از سنسور اثر انگشت شروع بسیار بدی داشتند. در برخی از اولین گوشی‌هایی که دارای این قابلیت بودند مانند Motorola Atrix (2011) و گلکسی S5 (2014)، کاربران باید انگشت خود را روی سنسور می‌کشیدند. رویکرد خازنی اپل بسیار بهتر بود و فقط به لمس دکمه نیاز داشت.
در نهایت، گوشی‌های اندرویدی نیز به سنسور خازنی روی آوردند و آن را به صورت مختلفی روی پنل پشتی یا روی لبه دستگاه (کلید پاور) قرار می‌دهند.
در نمایشگاه MWC شانگهای 2017، شرکت ویوو از نمونه اولیه گوشی با حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر رونمایی کرد که در آن زمان بسیار آینده‌نگرانه بود، اما همچنان به پیشرفت زیادی نیاز داشت. Vivo سپس اولین گوشی با حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر را با نام Vivo X20 UD عرضه کرد و در آن سال بسیاری از تولیدکنندگان به این فناوری روی آوردند.
امروزه اکثر سنسورها یا خازنی هستند (آن‌هایی که روی سطح مانند پشت یا کنار قرار می‌گیرند) یا اپتیکال (زیر نمایشگر) اما نوع دیگری نیز وجود دارد.
ظهور حسگر اثر انگشت در گوشی‌های اپل
آیفون 5s سال 2013 با قابلیت جدیدی به نام «Touch ID» معرفی شد؛ حسگر اثر انگشتی که روی دکمه Home و بخش پایینی نمایشگر قرار داشت. در اوایل، این فناوری به عنوان یک جایگزین سریع‌تر برای باز کردن قفل دستگاه استفاده می‌شد، اما اپل با آیفون 6 و 6 پلاس و معرفی Apple Pay، استفاده جدیدی را برای آن معرفی کرد.
اپل با سری آیفون 6s از نسل دوم تاچ آی‌دی رونمایی کرد. هرچند Touch ID همچنان نیز در حال استفاده است و دستگاه‌های جدیدی مانند نسل سوم iPhone SE از آن بهره می‌برند، اما دیگر روش احراز هویت ترجیحی اپل محسوب نمی‌شود.
اپل ممکن است حسگر اثر انگشت را محبوب کرده باشد، اما در سال 2017 با آیفون X از این ایده دور شد و تکنیک جدیدی تحت عنوان Face ID را مورد استفاده قرار داد که در آن با استفاده از چهره کاربر، قفل صفحه باز می‌شود.
